خودمان را دوست داشته باشیم
تقریبا تمام آدم ها در زندگی شان به مرگ خود فکر کرده اند. اینکه چه طور یک روز می میرند و اطرافیان چه واکنش هایی در برابر مرگ آنها انجام می دهند. اما حقیقتش این است که آنچه بیشتر از مرگ اهمیت دارد این است که ما چطور زندگی کنیم وگرنه مرگ در ساده ترین صورت از کار افتادن اندام های حیاتی بدن است. دانشمندانی که روی طول عمر بشر کار می‌کنند راز طول عمر را در «مراقبت از اعضای بدن» می دانند. این مسئله ربطی به پیر شدن ندارد! به این ربط دارد که در هر سن، ارگان‌های بدن چه کارایی دارند؟ پس اگر می‌خواهیم طول عمر بهتری را تجربه کنیم و عمر با کیفیتی داشته باشیم، باید از تک‌تک ارگان‌های بدنمان مراقبت کنیم. این مراقبت یعنی مهم بودن اجزای بدنمان برای خودمان. مثلا اگر می خواهیم چیزی را از زمین برداریم، خم نشویم تا به ستون فقرات مان فشار نیاید، در عوض بنشینیم و آن را از زمین برداریم و سپس آرام بلند شویم. برای از کار نیافتادن مغزمان، جدول حل کنیم، گاهی اعداد را ذهنی با هم جمع کنیم بجای استفاده از ماشین‌حساب و فعالیت‌های هنری انجام دهیم. برای استراحت دادن به کلیه‌ها، گوشت کمتری بخورید و به موقع دستشویی برویم و آب مناسب بنوشیم. برای مراقبت از کبد، دارو، مسکن و چربی کمتری بخوریم. برای مراقبت از قلب، سیگار و الکل و غذاهای آماده کمتر مصرف کنیم و در هفته ۱۵۰دقیقه ورزش کنیم. درباره ریه‌ها، از سیگار، بوی مواد ضدعفونی کننده و شیمیایی، مکان‌های دودزا، پرهیز کنیم. برای کمک به پوست ضدآفتاب بزنیم، میوه و سبزیجات تازه بخوریم و از کرم‌های آب رسان استفاده کنیم. از شستشوی زیاد پوست پرهیز کنیم و برای استفاده از مواد شیمیایی از دستکش استفاده کنیم. مفاصل، معده، مری و همگی اجزای بدن مراقبت می‌خواهند و حواس جمعی! باید از فرسودگی زودرس اجزای بدن جلوگیری کنیم و حتی با مراقبت کاری کنیم اعضای بدن، در حد ایده آل کارایی داشته باشند. نگوییم ولش کن، همه روزی می‌میریم! عمر ما هدیه‌ای خارق‌العاده و شگفت‌انگیز است که می‌تواند بهترین تجربیات را برای مان بسازد. در ضمن در قبال اطرافیانمان هم مسئولیم. آنها ما را دوست دارند و سلامتی و شادی ما برای شان مهم است. دوست دارید با آنها خاطرات زیبا بسازید یا فقط در تخت‌خواب باشید و آنها قاشق غذا در دهان تان بگذارند؟! مراقبت از اعضای بدن باید همیشگی باشد تا تجربه پیری، تجربه‌ای لذت بخش برای تان باشد.